نرسیده‌ها، از راه رسیدند.
زودتر رفته‌ها، برگشتند.
کنار برکه‌ی خم، دریایی از جمعیت موج می‌زد.
روز، روز غدیر بود.
روی جهاز شترها، آخرین نبی، دست علی علیه السلام را بالا برد.
شنیدند که فرمود:
« والله که سوره والعصر در شأن علی نازل شده.
منظور از انسانِ در حال زیان، دشمن آل محمد است.
معنی ایمان، ایمان به ولایت است.
معنی عمل صالح، هم‌دردی با برادران است.
توصیه به صبر هم یعنی توصیه به صبر در غیبت امام»
برگرفته از اقبال الاعمال (ط – حدیثه) ج۲، ص۲۴۶.
کپی متن
