نکته‌ای زیبا از مرحوم سید بن طاووس در مورد دعا برای فرج
نکته‌ای زیبا از مرحوم سید بن طاووس در مورد دعا برای فرج
سید بن طاووس در کتاب فلاح السائل می‌نویسد:
اگر دعا پشت سر برادران دينى در روایات اين همه فضيلت دارد، پس دعا براى سلطان و فرمانروايى كه سبب هستى و وجود توست (یعنی امام زمان علیه السلام)، چقدر فضیلت دارد؟
و این درحالی است که تو معتقدى كه اگر او نمىبود، خداوند هیچ کس را نمىآفريد و به واسطه وجود اوست که الطاف و نعمت‌های الهى به تو و ديگران می‌رسد و او وسيله تمامى خيراتى است كه بدان نائل مىگردي.
پس بر حذر باش و با تمام وجودت بپرهیز از اینکه خود و يا احدى از خلايق را در دوست داشتن و دعا نمودن، بر او مقدّم بداری و نيز باید هنگام دعا كردن براى آن مولاى بزرگوار حتماً با دل و زبانت توجه داشته باشی.
مبادا گمان كنى كه علّت ذكر اين مطلب براى آن است كه آن بزرگوار به دعاى تو احتياج دارد؛ هیهات، اگر چنين اعتقادى داشته باشى، در اعتقاد و ولایتت بيمارى! بلكه اين را براى آن گفتم كه حقّ بزرگ و احسان بی پایان حضرتش را به تو بشناسانم.
و ديگر اينكه اگر پيش از دعا كردن براى خود و كسانى كه نزد تو گرامى هستند، به آن بزرگوار دعا نمايى، خداوند- جلّ جلاله- زودتر درهاى اجابت را به روى تو خواهد گشود؛ زيرا تو درهاى اجابت دعا را با قفل هاى عصیان و گناه بستهاى، پس اگر براى اين مولايى كه خاصّ الخاصِ درگاه خداوند است دعا كنى، خداوند به خاطر آن حضرت درهاى اجابت را به زودی به روى تو مىگشايد، و در نتيجه در دعايى كه براى خود و ديگران مىكنى، مشمول فضل الهی قرار می‌گیری، و رحمت و كرم و عنايت خداوند- جلّ جلاله- تو را نيز فرا خواهد گرفت.
اگر در مورد استادانى كه از آنها پيروى مىكنى بگويى: چرا آنها در مورد توصیه‌های تو پیرامون دعا برای امام زمان علیه السلام کوتاهی می‌کنند و نسبت به مولایشان غافل و بىاعتنا هستند؟
در پاسخ می‌گویم: به آنچه كه گفتم عمل كن، كه این مطلب (وجوب دعا برای امام عصر علیه السلام) حقیقتی آشکار است و هر كس نسبت به مولايش بىاعتنا، و از آنچه كه ذكر نمودم غافل باشد، به خدا سوگند كه در اشتباه فضاحت بارى است(اگرچه اهل علم و فضل باشد.)
و نيز حديثى كه شیخ طوسى در مصباح آورده این مطلب را گوشزد مىكند.
در روایت آمده:
در شب بيست و سوّم ماه رمضان (که شریفترین شب سال است) مكرّر در حال سجده و ايستاده و نشسته و در تمامی حالات و نيز در كلّ اين ماه و به هر صورت كه ممكن شد، و در تمام طول عمر، اين دعا را مدام بخوان. به اين صورت كه بعد از حمد و ستايش خداوند متعال و صلوات بر پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله بگو:
اللَّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الحُجَّه بنِ الحَسَنِ فِي هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ وَلِيّاً وَ حَافِظاً وَ نَاصِراً وَ دَلِيلًا وَ قَائِداً وَ عَوْناً وَ عَيْناً حَتَّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فِيهَا طَوِيلا ؛
خداوندا، در اين لحظه و در تمامی لحظات، سرپرست و نگاهدار و راهبر و يارى گر و راهنما و ديده بان حجتت، حضرت حجّه بن الحسن- كه درودهاى تو بر او و بر پدرانش باد- باش، تا او را به صورتى كه خوشايند اوست ساكن زمين گردانی و مدّتی طولانى در آن بهرهمند سازى.